Słone pierożki z mortadelą

Oto zdecydowanie hit ostatnich dni w naszym domu. Malusieńkie pierożki z cieniutkiego, twarogowego, chrupiącego ciasta wypełnione nadzieniem z sera żółtego i mortadeli. Posypane kminkiem i solą. Rewelacja!

Najlepiej smakują zaraz po upieczeniu, podane z kubkiem gorącego czerwonego barszczyku, chociaż na zimno też są dobre.

Pieczemy te pierożki na przemian z mamą, co kilka dni i jeszcze nam się nie znudziły. Po upieczeniu pierwszej porcji, którą właściwie zjadłyśmy we dwójkę (troszkę pomógł nam Krystianek, który zjadł od razu 6 sztuk), teraz zawsze podwajamy ilość składników, żeby starczyło dla naszej czwórki :)))

Składniki (na około 35 sztuk)
ciasto:
- 150 g mąki pszennej
- 100 g miękkiego masła
- 100 g półtłustego twarogu
- 1 jajko
- szczypta soli

nadzienie:
- 150 g mortadeli
- 75 g żółtego sera
- 1 jajko
- 2 ząbki czosnku
- pieprz, słodka mielona papryka

dodatkowo:
- 1 roztrzepane jajko do posmarowania
- kminek i gruba sól do posypania



Do miski wsypać mąkę, wbić jajko, dodać miękkie masło, szczyptę soli i rozdrobniony (widelcem albo w blenderze) twaróg i wyrobić ciasto. Ciasto może być lepiące, ale nie należy się tym przejmować. Miskę z ciastem przykryć ściereczką i włożyć ją na godzinę do lodówki.

Ser żółty zetrzeć na małych oczkach, mortadelę pokroić w drobną kostkę, czosnek posiekać (można tez wszystkie składniki - osobno - rozdrobnić w blenderze). Ser, mortadelę i czosnek wymieszać z roztrzepanym jajkiem, doprawić do smaku pieprzem i słodką papryką.

Schłodzone ciasto rozwałkować na oprószonej mąką stolnicy, na płat o grubości około 3mm (jeśli będzie się kleić do wałka, również wierzch można oprószyć mąką). Z ciasta, za pomocą szklanki o średnicy 6,5 cm wykrawać kółeczka. Na środku każdego kłaść łyżeczką nadzienie (około 1/2 łyżeczki)  i zlepiać w małe pierożki, przy pomocy widelca dociskając brzegi.

Ułożyć na natłuszczonej blasze, posmarować rozkłóconym jajkiem, posypać kminkiem* (całym lub mielonym) i grubą solą.

Piec przez 10-15 minut w 180 st.C.


* mąż i synek nie przepadają za kminkiem w całości, więc zrobiłam trzy rodzaje pierożków: z kminkiem całym, z mielonym i bez.

Z cyklu: chwalę się :)

Przed chwilą dostałam wiadomość, że mój blog Przy kuchennym stole znalazł się w rankingu blogów o największej liczbie czytelników! :D

Na 113 blogów ujętych w raporcie mój zajął miejsce 83 :)


Pozwolę sobie zacytować akapit dotyczący blogów kulinarnych:
"Blogi z przepisami kulinarnymi to najbardziej popularna tematyka blogów specjalistycznych, dlatego blogi kulinarne otrzymały oddzielną kategorię. Niektóre z nich to prawdziwe perełki - autorskie przepisy (szczegółowo opisane) i piękne zdjęcia zachęcają do samodzielnego przygotowywania potraw proponowanych przez blogerów."


Ranking został przygotowany przez firmę Synteos. New Market Research. Z całym rankingiem możecie się zapoznać klikając w ten link.



Dziękuję Wam, moim czytelnikom, bo to właśnie dzięki Wam mój blog istnieje i mam nadzieję, że staje się coraz lepszy!

No i oczywiście zapraszam do częstych wizyt ;)

Ciasto biało-czarne

Proste ciasto ze starego przepisu znalezionego w zeszycie mojej Mamy. Łatwe do zrobienia, z niewielu składników, a przez to takie bardzo domowe i tradycyjne. Puszyste jak biszkopt, delikatne i nie za suche. Pyszne.

My się tym ciastem zajadamy. To na zdjęciu jest już kolejnym upieczonym z tego przepisu , bo dwóm poprzednim nie zdążyłam zrobić zdjęć ;)

Składniki:
- 300 g mąki krupczatki
- 300 g cukru pudru
- 250 g margaryny (stopionej i ostudzonej)
- 5 jajek
- 1 łyżeczka proszku do pieczenia
- 1 czubata łyżka kakao



Białka ubić na sztywną pianę, wciąż ucierając stopniowo wsypywać cukier, a potem po jednym dodawać żółtka. Mieszając łyżką dosypywać mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia, a na końcu wlać roztopioną margarynę. Wymieszać delikatnie, ale dokładnie.

Połowę ciasta wlać do natłuszczonej dużej keksówki, drugą połowę ciasta wymieszać z kakao i wylać na jasne ciasto w formie.

Wstawić do piekarnika rozgrzanego do 180 st.C i piec przez około 30 minut.

Kokosowy kurczak

Dziś proponuję Wam przepis na cały obiad. Filety z kurczaka w chrupiącej, lekko słodkiej panierce, podane z kuskusem i jarzynką brokułową. Wszystko to do siebie świetnie pasuje, a poza smakiem ma jeszcze jeden dodatkowy plus: przygotowanie tego obiadu nie zajmuje dużo czasu. Na pewno będzie smakować nie tylko dorosłym, ale i dzieciom. Nasz synek zjadł solidną porcję ;)

Przepis z gazety "Kobieta i życie".

Składniki (na 4 porcje):
- 700 g filetów z piersi kurczaka
- 100 g wiórków kokosowych
- 4 łyżki bułki tartej
- 2 jajka
- 2 łyżki miodu
- 1 łyżka sosu sojowego

na jarzynkę brokułową:
- 2 świeże brokuły
- 1 łyżka masła
- 2 łyżki kwaśnej śmietany 18%



Mięso delikatnie rozbić tłuczkiem i pokroić w kostkę o boku mniej więcej 3 cm.

Jajka roztrzepać, wymieszać z miodem i sosem sojowym. Wiórki kokosowe wymieszać z bułką tartą.

Mięso panierować najpierw w masie jajecznej, potem w bułce z wiórkami. Smażyć na złoty kolor w głębokim oleju.


Przygotować jarzynkę:
brokuły podzielić na różyczki i ugotować w osolonym wrzątku. Odcedzić, dodać masło, śmietanę i tłuczkiem do ziemniaków zrobić z nich purée.

Kokosowe kostki kurczaka podawać z kuskusem przygotowanym wg. przepisu na opakowaniu i jarzynką brokułową.

Krem ogórkowo-koperkowy

Niedawno proponowałam Wam zupę ze świeżych ogórków. W tamtej wersji ogórki były krojone w kostkę, ale można też z takich świeżych ogórków zrobić zupę-krem. Z dodatkiem dużej ilości koperku i serka topionego ma bardzo ciekawy smak. Na pewno inny od ogórkowej którą wszyscy znają gotowanej na ogórkach kiszonych. Do mojej zupy dodałam jeszcze ryż, żeby była bardziej sycąca.

Składniki (na 4 porcje):
- 1 kg świeżych ogórków zielonych
- 1 litr bulionu (u mnie z Bulionetki drobiowej Knorra)
- 2 serki topione (np. Złoty Ementaler, 2 x 100 g)
- 1 duży jogurt naturalny (340 g)
- pęczek posiekanego koperku
- pieprz, słodka mielona papryka



Ogórki obrać, zetrzeć na tarce o dużych oczkach, zalać gorącym bulionem i gotować przez 20 minut. Następnie dodać jogurt i serki topione, zmiksować i zagotować. Dodać posiekany koperek, doprawić do smaku pieprzem i mieloną papryką, ewentualnie dosolić.

Można podawać z ugotowanym ryżem.

Muffinki malinowe

Maliny w ogródku dojrzewają i chętnie zjedlibyśmy wszystkie prosto z krzaczków, ale nie wyobrażam sobie lata bez choćby jednego wypieku z malinami. Dlatego wczoraj upiekłam malinowe muffinki. Szybkie do przygotowania i równie szybkie do zjedzenia ;)

Przepis z książki "Ciastka, ciasteczka i babeczki" Hilaire Walden

Składniki (na 12 babeczek)
suche:
- 300 g mąki pszennej
- 1 łyżka proszku do pieczenia
- 120 g drobnego cukru
- 150 g świeżych malin

mokre:
- 250 ml maślanki
- 60 ml oleju słonecznikowego
- 1 jajko



W misce wymieszać mąkę, cukier i proszek do pieczenia, wsypać maliny i delikatnie wymieszać.

W drugim pojemniku wymieszać jajko, maślankę i olej.

Mokre składniki wlać do suchych i wszystko wymieszać łyżką tylko do połączenia składników.

Do formy wyłożonej papilotkami nałożyć porcje ciasta, formę wstawić do rozgrzanego do 200 st.C piekarnika i piec przez 20-25 minut. Po 10 minutach od upieczenia muffinki wyjąć z formy i zostawić do ostygnięcia na kratce.


Przepis dodaję do akcji Na zdrowie! Maliny!

Zapiekane tagliatelle z fenkułem

ak w zeszłym roku, tak i w tym sąsiadka podzieliła się z nami fenkułami które wyrosły w jej ogródku.

Fenkuł, czyli koper włoski, nie jest zbyt popularnym warzywem w polskiej kuchni, a szkoda, bo po pierwsze jest bardzo smaczny zarówno na surowo w sałatkach czy surówkach, jak i po obróbce cieplnej - można go gotować, smażyć, dusić, czy nawet grillować. Po drugie fenkuł ma dobry wpływ na nasz organizm - działa wiatropędnie (mamy małych dzieci na pewno znają herbatkę z kopru włoskiego), przeciwkaszlowo, łagodzi dolegliwości żołądkowe, korzystnie wpływa na system nerwowy człowieka. Zawiera dużo witaminy C (jedno warzywo pokrywa dzienne zapotrzebowanie organizmu na ta witaminę), witaminę B1, błonnik oraz kwas foliowy i potas. Warto więc urozmaicić naszą dietę o to warzywo.


W zeszłym roku zrobiłam surówkę z fenkułem, w tym roku postanowiłam spróbować jego smaku na ciepło. Na blogu Wino i oliwki znalazłam przepis idealny dla nas - na zapiekankę makaronową, z dużą ilością warzyw. Tak się złożyło, że wszystkie składniki miałam w domu, więc od razu zabrałam się za przygotowania. Zapiekanka bardzo, ale to bardzo nam smakowała. Ma tylko jedną wadę: po przełożeniu na talerz nie prezentowała się za fotogenicznie, więc i takiego zdjęcia brak. Mam jednak nadzieję, że Was to nie zniechęci do wypróbowania przepisu, bo zapiekanka jest przepyszna!

Składniki:
- 250 g makaronu tagliatelle (szerokie wstążki)
- 1 cukinia
- 1 bulwa fenkułu (kopru włoskiego)
- 1 cebulka ze szczypiorkiem
- 1 puszka krojonych pomidorów bez skórki
- 200 g szynki konserwowej (w kawałku)
- 2 łyżki oliwy z oliwek
- 1 łyżeczka suszonego oregano
- 400 g słodkiej śmietanki kremówki
- 1 łyżeczka słodkiej papryki w proszku
- 2 ząbki czosnku
- 200 g tartego sera żółtego
- sól, pieprz kolorowy lub czarny


Tagliatelle ugotować al dente w osolonej wodzie i dokładnie odcedzić.
Cukinię i koper włoski oczyścić, umyć i pokroić w kostkę. Cebulkę pokroić na kawałki, szynkę w kostkę. Na patelni rozgrzać oliwę, włożyć szynkę i warzywa razem z pomidorami z puszki, smażyć bez przykrycia na małym ogniu tak, żeby większość płynu wyparowała.  Pod koniec duszenia dodać oregano, sól i pieprz.

Ciepły makaron wymieszać z warzywami i szynką, przełożyć do żaroodpornego naczynia.

Czosnek obrać i przecisnąć przez praskę, dodać do śmietany wymieszanej z papryką w proszku, 1/2 łyżeczki soli i polową startego na dużych oczkach sera.

Makaron z warzywami w formie do zapiekania zalać przygotowanym sosem i posypać pozostałym serem. Posypać oregano.

Danie zapiekać przez 30 minut w 200 st.C.

Placek drożdżowy ze śliwkami i czekoladą

Co należy zrobić, żeby moje dziecko z chęcią zjadło śliwki?
Upiec ciasto ze śliwkami i czekoladą :)))


Przepis zobaczyłam u Asi i od razu go wydrukowałam. Bo któż mógłby się oprzeć pysznej drożdżówce która ma w sobie tyle dobroci? I czekolada i owoce a do tego jeszcze cukier puder na wierzchu. Niebo w gębie po prostu.

Czekoladę pokroiłam w dość duże kawałki, żeby były widoczne i smak był wyczuwalny, więc synek zajadał ciasto ze smakiem i jeszcze chwalił ;)

Przepis podaję z moimi niewielkimi zmianami.

Składniki:
- 25 g świeżych drożdży
- 1/4 szklanki ciepłego mleka
- 350 g mąki pszennej (dosypałam jeszcze 50 g)
- 60 g cukru pudru
- szczypta soli
- 3 jajka (w temperaturze pokojowej)
- 100 g masła (stopionego i ostudzonego)
- 100 g gorzkiej czekolady (pokrojonej na kawałeczki)
- ok. 350 g śliwek (wypestkowanych i pokrojonych na 3 cm kawałki)*
- 2-3 łyżki roztopionego masła

- cukier puder do posypania


Mąkę wsypać do miski, na środku zrobić wgłębienie, wkruszyć do niego drożdże, posypać łyżeczką cukru i polać niewielką ilością ciepłego mleka, rozgniatając drożdże palcami, żeby powstał zaczyn. Miskę przykryć ściereczką i odstawić na około 10 minut.

Dodać resztę cukru, sól, roztrzepane jajka i roztopione masło i wyrabiać ciasto stopniowo dolewając pozostałe mleko. Wyrabiać, aż ciasto będzie gładkie, elastyczne i będzie odchodziło od ręki. Wyrobione ciasto przykryć ściereczką i odstawić do wyrośnięcia na 60 minut, aż podwoi swoją objętość.

Uderzyć pięścią w wyrośnięte ciasto i wyrabiać jeszcze przez 3-5 minut. Na koniec dodać pokrojoną czekoladę i delikatnie wmieszać ją w ciasto.

Ciasto przełożyć do prostokątnej, wysmarowanej tłuszczem formy o wymiarach 22x26 cm, na wierzchu ułożyć śliwki. Przykryć ściereczką i odstawić na 45-60 minut do wyrośnięcia.

Wierzch ciasta posmarować roztopionym masłem i wstawić do piekarnika rozgrzanego do 180 st.C. Piec przez około 25 minut na złoty kolor.

Przed podaniem posypać cukrem pudrem.


* moje śliwki były małe, więc przekroiłam je jedynie na pół i to wystarczyło.


Przepis dodaję do akcji Czas na śliwki.

Piersi z kurczaka pieczone z warzywami

Znacie taką mrożonkę "warzywa na patelnię"? Kiedyś często ją kupowałam i smażyłam na obiad. Teraz już do niej na pewno nie wrócę, bo sama, w domu, we własnym piekarniku zrobiłam lepsze. W dodatku z mięsem, więc bardziej sycące. Danie pyszne, kolorowe i bardzo aromatyczne dzięki dodatkowi świeżych ziół.

Świetnie nadaje się na niedzielny obiad, bo wystarczy składniki pokroić, przyprawić i wstawić do piekarnika, a reszta już zrobi się sama, my możemy poświęcić czas rodzinie ;)

Przepis zaczerpnęłam z gazety "Sól i pieprz" nr 10/2009, nieco go zmieniłam.

Składniki (na 4 porcje):
- 500 g filetów z piersi kurczaka
- 500 g ziemniaków
- 1 czerwona papryka
- 1 żółta papryka
- 1 cukinia
- 150 g cebuli
- 50 ml bulionu warzywnego
- 4 łyżki soku z cytryny
- 1 łyżka oliwy
- 2 ząbki czosnku
- sól i pieprz
- słodka papryka w proszku
- rozmaryn i tymianek


Ziemniaki wyszorować i pokroić w cząstki. Papryki oczyścić i pokroić w większą kostkę, lub dłuższe paseczki, cebulę w piórka, a cukinię razem ze skórką w półplasterki.

Wymieszać bulion, sok z cytryny i oliwę, przez praskę wycisnąć czosnek. Dobrze wymieszać.

Na dużą blachę z piekarnika wysypać wymieszane warzywa, polać marynatą i wymieszać. Dodać mięso pokrojone w paseczki, przyprawione solą, pieprzem i papryką. Wszystko posolić i lekko przemieszać. Posypać 2 łyżkami igieł rozmarynu i 2 łyżkami listków tymianku (lub łyżką suszonego). Skropić łyżką oliwy.

Blachę wsunąć do rozgrzanego do 200 st.C piekarnika i piec przez około 35 minut.


Przed pieczeniem:

i już gotowe do jedzenia:

Faszerowane cukinie

Sierpień to najlepszy czas na wykorzystywanie w potrawach cukinii. Dlatego i na moim blogu będzie więcej przepisów które ją w sobie zawierają. Dziś proponuję Wam cukinie faszerowane. Danie bardzo smaczne i sycące, a do tego kolorowe, pachnące i zachęcające do jedzenia wszystkich, szczególnie dzieci, które mogą nam pomoc w przygotowaniu tego dania.

Składniki (na 4 porcje):
- 2 cukinie po ok. 450 g
- 2 filety z kurczaka (400 g)
- 1 czerwona papryka (200 g)
- 1 mała cebula
- 1,5-2 łyżeczki przyprawy Delikat Moc koperku i pietruszki firmy Knorr
- 3 łyżki oleju
- 2 jajka
- 50 g startego żółtego sera
- 100 ml bulionu warzywnego
- sól i pieprz


Cukinie przekroić na pół, łyżką wydrążyć miąższ, a środki delikatnie oprószyć solą i pieprzem. Mięso, paprykę i cebulę pokroić w bardzo małą kostkę i podsmażyć na oleju, oprószyć Delikatem, dodać pokrojony miąższ z cukinii i dusić aż płyn odparuje.Doprawić do smaku pieprzem, przestudzić.

W misce roztrzepać 2 jajka, dodać farsz mięsno-warzywny, dokładnie wymieszać.

Połówki cukinii napełnić farszem (z górką) i posypać tartym serem. Do naczynia do zapiekania wlać bulion, włożyć połówki cukinii i wstawić do nagrzanego piekarnika.

Zapiekać przez 30 minut w 200 st.C.

Roladki drobiowe z suszonymi pomidorami

Na pomysł zrobienia takich roladek wpadłam po upieczeniu bułeczek z suszonymi pomidorami. Zostało mi po prostu kilka sztuk w słoiczku i chciałam od razu je wykorzystać. Ponieważ lubię wszelkiego rodzaju zawijaski mięsna, zrobiłam roladki z mięsa drobiowego z dodatkiem sera żółtego i pomidorów.

Roladki były bardzo aromatyczne, nie tylko dzięki zawartości suszonych pomidorów w środku, ale też oliwie z zalewy której dodałam trochę do smażenia. Na pewno jeszcze będę taką wersję roladek powtarzać, a wtedy dodam jeszcze do środka świeżą bazylię.

Składniki (na 4 mini roladki, dla 2 osób):
- 2 filety z piersi kurczaka
- 4 plasterki żółtego sera
- 4 większe kawałki suszonych pomidorów
- sól, pieprz
- masło i oliwa z zalewy pomidorów do smażenia


Filety rozkroić w poprzek tak, żeby otrzymać 4 płaty mięsa. Każdy rozbić delikatnie z każdej strony, przyprawić solą i pieprzem. Na każdym kawałku mięsa ułożyć po plasterku sera żółtego i kawałku pomidora, zwinąć ciasno w roladki, obwiązać bawełnianą nicią.

Smażyć na rozgrzanym maśle z dodatkiem oliwy którą zalane były pomidory, z każdej strony do miękkości i zarumienienia.

Sernik śmietankowy

Bajeczny sernik. Najlepszy jaki jadłam. Miękki i delikatny, rozpływający się w ustach środek, otoczony czekoladowym spodem i czekoladową polewą. Wspaniały!

Składniki
na spód:
- 200 g mąki pszennej
- 50 g gorzkiego kakao
- 60 g cukru pudru
- 1 jajko
- 125 g masła

na masę serową:
- 7 jajek
- 200 g cukru pudru
- opakowanie cukru waniliowego
- 500 g potrójnie mielonego białego sera (użyłam wiaderkowego)
- 250 g twarożku homogenizowanego (użyłam Bielucha)
- 125 ml śmietany kremówki
- 125 ml kwaśnej śmietany 18%
- 2 łyżki mąki pszennej
- sok z 1/2 cytryny

na wierzch:
- 100 g gorzkiej czekolady
- 30 g margaryny Palma


Przygotowanie spodu:
mąkę przesiać na stolnicę, siekać z masłem aż powstaną grudki, następnie dodać cukier, kakao oraz roztrzepane jajko i zagnieść ciasto. Uformować je w kulę, owinąć folią i wstawić na godzinę do lodówki.

Przygotowanie masy serowej:
jajka utrzeć z cukrem i cukrem waniliowym, oraz mąką.
Mielony ser wymieszać z serkiem homogenizowanym, obiema śmietanami, sokiem z cytryny.
Do masy jajecznej wlać masę serową i wymieszać.

Spód i boki wysmarowanej masłem tortownicy o średnicy 24 cm wylepić schłodzonym ciastem. Do środka wlać masę serową (jest bardzo rzadka), wyrównać wierzch.

Formę z ciastem wstawić do rozgrzanego do 180 st.C piekarnika i piec przez 60 minut.


Przygotowanie polewy:
czekoladę połamać na kawałki i razem z margaryną umieścić w garnuszku. Stopić na niewielkim ogniu, od czasu do czasu mieszając.

Letnią polewą udekorować zimny sernik.

Bułeczki z suszonymi pomidorami

Kupiłam kiedyś słoiczek suszonych pomidorów w oliwie, bo po głowie krążyła mi myśl, że gdzieś, lecz nie wiadomo gdzie, widziałam ciekawy przepis z ich wykorzystaniem. Zresztą nie jeden przepis. Zakupy rozpakowałam, słoiczek do szafki schowałam i popadł w zapomnienie. W końcu się nad nim zlitowałam i zaczęłam szukać przepisów na potrawy do których mogłabym te nieszczęsne pomidory wykorzystać. No i znalazłam, u Doroty przepis na bułeczki. Ponieważ od słodkich bułek wolę te wytrawne, przepis wykorzystałam.

Bułeczki były bardzo aromatyczne, pięknie pachniały w czasie pieczenia (i potem oczywiście też), miały chrupiącą skórkę, ale w środku były miękkie i bardzo nam smakowały.

Składniki (na 10 bułek)*:
- 500 g mąki pszennej
- 8 g świeżych drożdży
- 350 ml letniej wody
- 1 łyżeczka cukru
- 1 łyżeczka soli
- 2 łyżki oliwy ze słoiczka z pomidorami
- 115 g suszonych pomidorów w oliwie (osączonych), posiekanych
- mleko do posmarowania


Mąkę wsypać do miski, na środku zrobić wgłębienie, wkruszyć do niego drożdże, posypać cukrem i zalać około 3 łyżkami letniej wody. Delikatnie rozgnieść drożdże palcami tak, aby powstał rozczyn. Miskę przykryć czystą ściereczką i odstawić na około 10 minut, aby drożdże zaczęły pracować.
Po tym czasie dodać sól, oliwę i resztę wody i wyrobić ciasto. Dodać posiekane pomidory i jeszcze raz zarobić (ciasto jest dość klejące). Ponownie przykryć ściereczką i odstawić w ciepłe miejsce na koło 1 godzinę lub do podwojenia objętości.

Po tym czasie ciasto krotko wyrobić i podzielić na 10 równych części. Z każdej uformować bułeczkę i ułożyć na oprószonej mąką blasze. Przykryć i zostawić do napuszenia na 30 minut.
Przed samym pieczeniem posmarować mlekiem.

Piec w temperaturze 200 st.C przez około 20 minut.

*przepis podaję z moimi niewielkimi zmianami, po oryginał zapraszam tutaj.

Zupa z fasolki szparagowej

Prawdziwa letnia zupa. Pełna warzyw i delikatna w smaku. Tak dobra, że mój synek, który na widok fasolki szparagowej się krzywi i nie chce jej jeść, zjadł pełny talerz tej zupy i ani razu nie zaprotestował :)

Składniki (na 3 porcje):
- 300 g fasolki szparagowej (u mnie żółta)
- 100 g włoszczyzny bez kapusty
- 1 cebula
- 50 g szynki
- 1 litr bulionu wołowego
- 1 łyżka masła
- 2 łyżki mąki pszennej
- 1/2 szklanki kwaśnej śmietany 18%
- biały pieprz i sól


Włoszczyznę pokroić w bardzo małą ostkę, cebulę posiekać, szynkę i fasolkę pokroić na małe kawałki. Wszystko przełożyć do garnka, zalać połową bulionu i gotować do miękkości (ok. 20 minut), po czym dodać masło i zalać pozostałym bulionem, zagotować.

Mąkę wymieszać z odrobiną wody i śmietaną ze szczyptą soli. Mieszając wlać do zupy, jeszcze raz zagotować, doprawić do smaku.

Migdałowe ciasto ze śliwkami

Wracam do wypieków ze śliwkami. Muszę Wam powiedzieć, że każde kolejne ciasto z tymi owocami jest jeszcze smaczniejsze od poprzedniego. I pomyśleć, że kiedyś nie chciałam takich ciast jeść. Dobrze że zmądrzałam :)

Ciasto które dziś Wam zaproponuję podbiło nasze podniebienia. Migdałowe ciasto i miękkie śliwki obsypane płatkami migdałów stanowiły całość której ciężko było się oprzeć. Dlatego nawet nie zdążyłam zrobić zdjęcia w przekroju ;)
Polecam!

Przepis z gazety "Pyszne ciasta z owocami" nr 1/2010.

Składniki:
- 350 g śliwek
- 100 g miękkiego masła lub margaryny
- 125 g cukru pudru
- 2 jajka
- 50 g mąki pszennej
- 150 g zmielonych migdałów bez skórki
- 1 łyżeczka proszku do pieczenia
- 50 g płatków migdałowych


Śliwki umyć, przepołowić i usunąć pestki.
Tłuszcz utrzeć dokładnie z cukrem. Kolejno dodawać jajka. Mąkę wymieszać z proszkiem do pieczenia i zmielonymi migdałami, a następnie połączyć z masą.

Tortownicę o średnicy 26 cm posmarować tłuszczem. Wyłożyć ciasto. Rozłożyć na nim śliwki skórką do dołu, posypać płatkami migdałowymi.

Wstawić do rozgrzanego do 180 st.C piekarnika i piec przez 35-45 minut.

Gulasz śródziemnomorski

Cukinia duszona wraz z innymi warzywami, czyli tzw. bigos z cukinii od zawsze kojarzy mi się z latem. Co roku w sierpniu moja mama gotowała tą potrawę w dużych garnkach, a my się nią zajadaliśmy. Potem to ja zaczęłam go gotować dla swojej rodziny. W tym roku zamiast tej wersji, ugotowałam gulasz śródziemnomorski. Niby podobny smak, ale jednak inny, bo kilku składników znanych z bigosu nie ma, ale zamiast nich pojawiły się oliwki i krojone pomidory razem z zalewą. najbardziej smakowało nam podawane z dodatkiem pieczywa.

Składniki:
- 2 małe cukinie*
- 4 pomidory
- 300 g cienkiej kiełbasy
- 2 cebule
- 2 łyżki oliwy
- 2 puszki krojonych pomidorów
- 100 g zielonych oliwek
- pęczek natki pietruszki
- sól, pieprz, ostra papryka

Cukinie obrać, pokroić w niezbyt małą kostkę, kiełbasę w plasterki, cebulę w piórka. Wszystkie składniki zeszklić na oliwie. Dodać pomidory z puszki, garnek przykryć i gotować na małym ogniu przez około 10 minut, aż cukinia będzie miękka.

Świeże pomidory sparzyć, obrać ze skórki, pokroić w dużą kostkę i razem z oliwkami dodać do gulaszu, zagotować razem.

Doprawić do smaku solą, pieprzem i ostrą papryką.

Podawać z pieczywem.


* w oryginalnym przepisie był bakłażan, ale ponieważ nie udało mi się go kupić w naszym sklepie, zastąpiłam go cukinią.

Murzynek ze śliwkami

Murzynek to chyba najbardziej popularne, najprostsze i najbardziej lubiane ciasto i w ogóle naj, naj  :) Piekłam już zwykłego murzynka, rumowego i takiego z kruszonką, a teraz przyszła pora na wersję ze śliwkami. Rewelacyjne ciasto. Zostało zjedzone w rekordowym tempie. Ale czy mogłoby być inaczej? W naszym domu nie.

A Wy ile znacie wersji murzynka?


Przepis pochodzi z segregatora zakupionego z margaryną Kasia kilka lat temu.

Składniki:
- 2 szklanki mąki pszennej
- 1 łyżeczka proszku do pieczenia
- 1 opakowanie cukru waniliowego
- 250 g cukru pudru
- 5 jajek
- 200 g masła lub margaryny
- 3 łyżki kakao
- 3 łyżki oleju
- 1/3 szklanki wody
- 500 g śliwek węgierek


Do rondelka włożyć masło lub margarynę, wsypać cukier i kakao, dodać olej i wodę. Podgrzewać na małym ogniu cały czas mieszając, aż masa uzyska jednolitą konsystencję. Zdjąć z ognia i wystudzić.

W misce ucierać żółtka stopniowo dolewając wystudzoną masę. Następnie małymi porcjami dosypywać mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia i cukrem waniliowym.

Białka ubić na sztywną pianę i dodać do masy, delikatnie wymieszać łyżką, najlepiej drewnianą.

Gotowe ciasto przełożyć do podłużnej formy keksowej natłuszczonej i obsypanej bułką tartą. Na górze ułożyć skórką do dołu wcześniej umyte, osuszone, wypestkowane i przekrojone na pół śliwki.

Piec przez około 50 minut w piekarniku nagrzanym do 180 st.C.

Po wystudzeniu ciasto posypać cukrem pudrem.

Jestem w "Dzienniku Polskim" :)

We wtorkowy wieczór napisała do mnie sympatyczna pani Natalia z propozycją, bym została jedną z bohaterek Jej tekstu na temat kulinarnych blogerek w Dzienniku Polskim. Oczywiście zgodziłam się i już dziś można gotowy artykuł przeczytać w internetowym  weekendowym magazynie Dziennika. Oprócz mnie, w artykule można też przeczytać o Natalii i Kasi.

Serdecznie zapraszam wszystkich czytelników mojego bloga do przeczytania tego artykułu.

Oto "Wirtualny, kulinarny świat Polek" :)

Kolorowe ciasto ze śliwkami

Sezon na śliwki rozkręcił się na dobre, więc trzeba korzystać z tych owoców póki są. Chociaż nic nie stoi na przeszkodzie, żeby je zamrozić i zimą przywołać smak i zapach lata.

Na razie staram się wykorzystywać śliwki na bieżąco, więc piekę ciasta. Po głowie chodzą mi jeszcze knedle, ale zobaczymy czy coś z tego wyjdzie.

Dziś polecam Wam kolorowe ciasto ze śliwkami, które na pewno spodoba się dzieciom i chętnie je zjedzą. Puszyste i miękkie. Jeśli macie ochotę, możecie posypać je cukrem pudrem, ja tego nie zrobiłam bo podobał mi się śliwkowy wzór na wierzchu ciasta.

Przepis pochodzi z kalendarza Winiary na rok 2006.

Składniki:
- 125 g masła
- 1 szklanka cukru pudru
- 6 łyżek oleju
- 5 jajek
- 1,5 szklanki mąki pszennej
- 1 łyżeczka proszku do pieczenia
- 1 opakowanie budyniu o smaku wiśniowym
- 1 czubata łyżka ciemnego kakao
- 400 g śliwek (węgierek)


Miękkie masło zmiksować z cukrem, następnie dodawać po jednym żółtka i wlewać olej. Nadal miksując powoli dosypywać mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia.
Z białek ze szczypta soli ubić sztywną pianę i łyżką wmieszać delikatnie do masy maślanej.

Ciasto podzielić na trzy równe części. Do jednej dodać mieszając łyżką proszek budyniowy, do drugiej kakao, a trzecią zostawić białą.

Do natłuszczonej tortownicy o średnicy 24 cm wyłożyć kolejno: ciasto białe, ciasto różowe i ciemne. Na wierzchu ułożyć skórką do dołu śliwki przekrojone na połówki i pozbawione pestek.

Wstawić do nagrzanego piekarnika i piec przez około 50 minut w 180 st.C.

Wspólne gotowanie z dziećmi i Knorrem - relacja

Nadszedł czas na obiecaną wcześniej relację z gotowania w warszawskiej siedzibie firmy Knorr :)

Dzień 30 lipca zaczął się dla nas bardzo wcześnie, bo żeby dojechać do Warszawy na godzinę 11, z domu musieliśmy wyjechać już o godzinie 6 rano, więc wstać trzeba było odpowiednio wcześniej. Była więc szybka kawa i lekkie śniadanie, a potem ruszyliśmy w drogę. Na miejscu stawiliśmy się o czasie no i się zaczęło.

Najpierw weszliśmy do pięknie przygotowanego pokoju, w którym na stole czekały kolorowe kwiaty i dekoracje, w większości wykonane z warzyw - były papugi z bananów, pingwiny z bakłażanów, baranki z kalafiora i warzywne kwiaty. Krystiankowi jednak najbardziej spodobały się drewniane biedronki, które "chodziły" po całym stole, więc od razu kilka zebrał i woził przywiezionymi z domu autkami, a potem nawet zabrał dwie do domu ;)

Potem, w czasie kiedy mamami zajmowała się pani wizażystka dzieci mogły pobawić się w "sali do odreagowywania", a tam działo się, oj działo... Krystiankowi najbardziej podobała się bitwa na poduszki, co widać na poniższym zdjęciu ;)



No i wreszcie przyszedł czas na to, na co wszyscy czekali, czyli udaliśmy się do kuchni, żeby zacząć gotowanie.

Każda mama i dziecko lub dzieci otrzymała przepis dopasowany do wieku dziecka. Wszystko było tak zaplanowane, żeby dzieci mogły zrobić w kuchni jak najwięcej.  Tak więc Ola, Klara i Emilka przygotowały Makaron z kurczakiem w sosie śmietanowym oraz Czapki krasnala, Ania i Olek zrobili Footbalki, Jagoda i Julka mini pizze w trzech smakach, Beata z Kalinką  Placuszki z cukinii, Monika z Oliwią i Filipem przygotowali Tęczową sałatkę,  a ja i Krystianek robiliśmy, jak już wspomniałam, Słoniowe kopytasy z pomidorowym sosem. Na pytanie zadane Krystianowi przez Witka Iwańskiego jeszcze przed przystąpieniem do gotowania czy lubi jeść kopytasy, padła jaka odpowiedź? Nie! Wtedy pomyślałam sobie, że nieźle się zaczyna :)))

Potem już tylko szybki rzut oka na przepis:

I można było przystąpić do pracy:

Z pomocą profesjonalisty wszystko szło szybko i sprawnie.

Bardzo podobał mi się pomysł z wycinaniem z ciasta kopytek foremkami do ciastek zamiast krojenia nożem. Krystianek świetnie się przy tym bawił, a kluseczki miały niezwykłe kształty, które zachęcały dzieci do jedzenia.

Przed podaniem przełożyliśmy gotowe kluseczki do naczyń. Śmiechu było co nie miara :)

A później była prawdziwa uczta. Staraliśmy się spróbować wszystkich potraw które ugotowaliśmy.

Po jedzeniu na Krystianka czekała niesamowita niespodzianka. Do pokoju został wniesiony tort w kształcie Audi TT i  w czasie kiedy wszyscy śpiewali 100 lat! Krystianek zdmuchiwał świeczkę w kształcie czwórki, bo właśnie tego dnia nasz synek obchodził urodziny :))) 
Ja i mąż byliśmy równie zaskoczeni jak Krystianek.

Oto zadowolony jubilat ze swoim tortem:

I tort od tyłu i jeszcze w całości:

Oczywiście nie chciał się zgodzić na pokrojenie tortu, czemu wcale się nie dziwię ;) Musieliśmy go jednak spróbować i ze środka tortu Krystianek był również zadowolony, bo był czekoladowy, czyli jego ulubiony.

Po wszystkich wrażeniach mamy udzielały wywiadów, a dzieci jeszcze raz mogły pójść na dół, żeby się wyszaleć.

Na koniec jeszcze tylko zrobiliśmy sobie zdjęcie z profesjonalistami:

oraz grupowe:

Mamy otrzymały jeszcze kosze pełne produktów Knorr i super ostre noże, a dzieci pięknie zapakowane upominki  i można było ruszać w drogę do domu.


P.S. Krystianek który zaglądał mi teraz przez ramię i patrzył na zdjęcia powiedział: "szkoda że już nie jesteśmy w Warszawie, tak fajnie tam było", robiąc przy tym minkę o taką :(

Także fajnie było!

Dziękujemy za zaproszenie dzięki któremu przeżyliśmy fantastyczną przygodę :)

Zupa ze świeżych ogórków

Kiedy pierwszy raz zabierałam się do gotowania tej zupy miałam bardzo mieszane uczucia. No bo jak to: ugotować ogórki? jak one będą smakować i czy taka zupa może się w ogóle udać? Ale że lubię eksperymentować, to się wątpliwościom nie poddałam i wyszła mi całkiem smaczna, letnia zupa. Nie za ciężka, nie za gęsta, w sam raz na lekki letni posiłek. Od tego czasu gotuję tą zupę co roku.

Składniki:
- porcja młodej włoszczyzny (bez kapusty)
- 300 g świeżych ogórków (długich, sałatkowych)
- 200 g ziemniaków
- 20 g masła
- 1/2 szklanki kwaśnej śmietany 18%
- 2 łyżki mąki pszennej
- 2 łyżki posiekanego koperku
- sól


Obrane i umyte warzywa korzeniowe oraz białą część pora pokroić w krążki lub słupki. Dodać ziemniaki pokrojone w kostkę, zalać litrem wody i gotować 20 minut.

Związać w pęczek zieloną cześć pora oraz nać selera i gałązki pietruszki i włożyć do zupy pod koniec gotowania.

Ogórki obrać, przekroić na pół, usunąć nasiona, a miąższ pokroić w kostkę i udusić na maśle w osobnym naczyniu z dodatkiem łyżeczki koperku. Przełożyć do garnka z wywarem. Wyjąć związaną zieleninę, zabielić zupę śmietaną wymieszaną z mąką, zagotować. Posypać resztą koperku.

Pasqualini ai canditi. Kruche ciastka z bakaliami

Ponieważ do Warszawy droga była daleka i podróż w jedną stronę trwała prawie 5 godzin, sprawą oczywistą było, że trzeba upiec coś dobrego do chrupania w czasie podróży. Wybór padł na włoskie ciasteczka pełne bakalii. Kruche, ale nie za bardzo, więc nie zasypaliśmy okruszkami całego auta i nie bardzo słodkie.  Pyszne!
Oj, na prawdę trudno było się od nich oderwać ;)

Inspirowałam się przepisem z "Kulinarnego Atlasu Świata" GW, jednak wprowadziłam nieznaczne zmiany w składnikach, a trochę większe w sposobie wykonania ciastek.

Składniki (na około 60 ciastek):
- 500 g mąki pszennej
- 300 g masła
- 250 g cukru pudru
- 400 g bakalii (rodzynek i posiekanych migdałów oraz orzechów, ja dodałam jeszcze daktyle)
- 3 roztrzepane jajka
- 1 aromat waniliowy (dałam 2 łyżeczki cukru waniliowego)


Masło posiekać z mąką, następnie dodać resztę składników i zagnieść ciasto (w razie potrzeby dosypać jeszcze trochę mąki).
Na posypanej mąką stolnicy uformować z ciasta 4 wałki o średnicy 5 cm, każdy owinąć folią spożywczą i włożyć do lodówki na około godzinę.

Schłodzone wałki kroić na plasterki grubości 1 cm i układać na natłuszczonych blachach.

Piec w 200 st.C przez 8-10 minut.

Ciasto z kremem chałwowym

Moja mama bardzo lubi chałwę, więc kiedy poprosiła mnie niedawno o upieczenie jakiegoś ciasta dla gości których się spodziewała, od razu pomyślałam właśnie o tym cieście.

Delikatny biszkopt przełożony puszystym kremem o smaku chałwy, który nie był mdły dzięki dodatkowi alkoholu, a do tego polewa czekoladowa zadowoliły w pełni podniebienia i mamy i gości. Można wręcz powiedzieć, że jest to ciasto idealne do kawy. Polecam!


Inspirowałam się przepisem pochodzącym z segregatora kupionego kiedyś razem z margaryną Kasia, jednak zmieniłam wierzch. W oryginale była to sama czekolada mleczna, ja użyłam gorzkiej i dodałam do niej margarynę, żeby polewa się lepiej kroiła i była bardziej elastyczna. Nie smarowałam też kremem boków i wierzchu ciasta.

Składniki
na biszkopt:
- 6 jajek
- 6 łyżek cukru
- 8 łyżek mąki pszennej (krupczatki)
- 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia

na krem:
- 200 g chałwy o smaku waniliowym
- 200 g masła lub margaryny
- 4-5 łyżek cukru pudru
- 2 łyżki rodzynek
- 2 łyżki posiekanych orzechów
- 25 ml alkoholu

na polewę:
- 100 g gorzkiej czekolady
- 30 g margaryny


Przygotować biszkopt:
białka ubić na sztywną pianę i stopniowo dodawać cukier. Nie przerywając ubijania dodać kolejno żółtka (każde kolejne dodać dopiero, gdy poprzednie dokładnie połączy się z masą).
Mąkę wymieszać z proszkiem do pieczenia i przesiać przez sito. Następnie dodawać po łyżce do masy. Całość wymieszać delikatnie łyżką.

Do formy o wymiarach 21x25 cm, wysmarowanej margaryną wlać ciasto. Wstawić do piekarnika rozgrzanego do 180 st.C i piec przez około 30 minut. Ostudzić.


Przygotować krem:
miękkie masło lub margarynę utrzeć z cukrem pudrem na puszystą masę i nie przerywając ucierania dodać po łyżce pokruszoną chałwę, a następnie alkohol i orzechy oraz rodzynki.

Zimny biszkopt przekroić wzdłuż na dwie części, przełożyć kremem.


Przygotować polewę:
czekoladę połamać na kawałki i razem z margaryną włożyć do rondelka. Stopić na małym ogniu często mieszając. Letnią polewą posmarować ciasto. Całość odstawić do zastygnięcia, a potem przechowywać ciasto w lodówce.

Wspólne gotowanie. Z dziećmi i Knorrem.

Tydzień temu, w piątek, razem z Krystiankiem pojechaliśmy do Warszawy, żeby razem z innymi blogerkami i ich dziećmi wspólnie gotować w siedzibie firmy Knorr pod okiem szefów kuchni. Zostaliśmy tam zaproszeni w ramach kampanii promującej wspólne gotowanie z dziećmi.

Było niezwykle miło, kolorowo, zaskakująco, no i smacznie oczywiście, a przy okazji zaliczyłam kilka debiutów. Jakich? Otóż po raz pierwszy: byłam w Warszawie, makijaż zrobiła mi pani wizażystka, gotowałam w profesjonalnie wyposażonej kuchni, w dodatku przed kamerą i pod obstrzałem aparatów fotograficznych, no i wreszcie udzieliłam wywiadu (z tego ostatniego to zadowolona nie jestem, bo zdecydowanie bardziej lubię pisać niż mówić). Ach, no i zapomniałam o kopytkach - pierwszy raz robiłam (oczywiście razem z synkiem) kopytka, a raczej "słoniowe kopytasy" ;)


Na szerszą relację ze zdjęciami zapraszam niedługo, a już dziś  przedstawiam Wam nasz skupiony nad przepisem duet w Warszawskiej kuchni :)

* pierwsze zdjęcie to okładka książeczki z przepisami na potrawy które gotowaliśmy, otrzymanej po zakończeniu spotkania.

Kokardki z serem

Pierwszy raz makaron z serem zjadłam u teściowej, w moim rodzinnym domu się makaronu na słodko nie jadało. Smakowało mi wtedy i to tak bardzo, że sama zaczęłam taki makaron często podawać na obiad. Zawsze był to jednak po prostu makaron podany z pokruszonym twarogiem polany stopionym masłem i posypany cukrem oraz cynamonem. Niedawno jednak do sera dodałam jeszcze bakalie i to dopiero była rewelacja. Dlatego chociaż jest to pewnie danie dobrze Wam znane, podaję tutaj ten przepis.

Szczerze polecam, bo jest to bardzo smaczne i proste danie, którego przygotowanie w dodatku nie zajmuje wiele czasu. W czasie wakacji i okresu urlopowego takie przepisy są przecież najlepsze :)

Składniki (na 4 porcje):
- 500 g makarony kokardki
- 500 g półtłustego białego sera
- 2 łyżki cukru pudru
- 2 płaskie łyżeczki cukru waniliowego
- 2 łyżki posiekanych migdałów
- 2 łyżki rodzynek
- 4 łyżki kwaśnej śmietany 18%
- 2 płaskie łyżeczki cynamonu


Makaron ugotować wg przepisu podanego na opakowaniu.

Twaróg rozgnieść widelcem i wymieszać z cukrem pudrem i cukrem waniliowym, bakaliami oraz śmietaną.

Na talerzach ułożyć porcje makaronu. Na makaronie położyć kilka łyżek twarogu, posypać cynamonem.

Koperkowe pulpeciki

Takie pulpeciki są bardzo delikatne i miękkie, więc idealnie nadają się dla małych dzieci. Dorosłym też z pewnością zasmakują, oczywiście pod warunkiem, że lubią koperek, bo wiem że są tacy którzy go nie znoszą ;)

Podałam je z kaszą jęczmienną pęczak i surówką z tartych rzodkiewek. Tak skomponowany obiad wszyscy zjedliśmy ze smakiem.

Składniki (na 4 porcje)
pulpety:
- 600 g mielonego mięsa drobiowego
- 1 spora cebula
- 1/2 pęczka koperku
- 4 łyżki bułki tartej
- 2 jajka
- sól
- 1 litr bulionu

sos:
- 1 łyżka masła
- 1 łyżka mąki pszennej
- 1 szklanka rosołu (można użyć tego, w którym gotowały się pulpety)
- 2 łyżki kwaśnej śmietany 18%
- pęczek koperku

surówka:
- 1-2 pęczki rzodkiewek
- kwaśna śmietana 18%
- sól i cukier do smaku



Przygotowanie pulpetów:
koperek i cebulę posiekać (można ją zeszklić na łyżce oliwy, lub użyć surowej), wymieszać z mięsem, bułką tartą, roztrzepanymi jajkami i doprawić solą.
Z powstałej masy uformować kulki o średnicy około 4 cm. Wkładać kolejno do wrzącego rosołu i gotować przez około 15 minut, do miękkości.


Przygotowanie sosu:
w garnuszku rozpuścić masło i wymieszać z mąką. Powoli, ciągle mieszając, dolewać szklankę rosołu w którym gotowały się pulpety. Podgrzewać 5 minut. Wlać śmietanę i wsypać posiekany koperek. Wymieszać (można zagotować). Podawać z pulpetami i kaszą jęczmienną (może być perłowa).


Przygotowanie surówki:
rzodkiewki umyć, zetrzeć na dużych oczkach, wymieszać ze śmietaną i doprawić do smaku cukrem oraz solą.